Lębork. W Dzień Niepodległości uroczyście otwarto rondo im. Ignacego Paderewskiego

Obostrzenia związane z pandemia spowodowały, że obchody Narodowego Święta Niepodległości są skromniejsze niż w ubiegłych latach. Tradycyjnie już, władze samorządowe złożyły kwiaty pod Obeliskiem Niepodległości na Skwerze Orła Białego. Następnie symbolicznie otwarte zostało nowo wybudowane rondo im. Ignacego Paderewskiego - u zbiegu ulic Warszawskiej, Żeromskiego i Dworcowej, w pobliżu dworca PKP. Ignacy Paderewski jest uznawany za jednego z twórców niepodległej Polski. O godzinie 10.00 w sanktuarium św. Jakuba Apostoła odprawiona została msza święta w intencji Ojczyzny.

Sylwetka Ignacego Paderewskiego:
Ignacy Paderewski - polski pianista, kompozytor, działacz niepodległościowy, mąż stanu i polityk.
W czasie I wojny światowej działał w Generalnym Komitecie Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce, założonym przez Henryka Sienkiewicza w styczniu 1915 r. w Vevey w Szwajcarii. W lutym 1915 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie prowadził bardzo aktywną działalność na rzecz niepodległości Polski. Zorganizował ponad 300 spotkań połączonych z koncertami, na których przemawiał i zachęcał do udzielania pomocy walczącym o wolność Polakom.
Dzięki osobistym wpływom dotarł do prezydenta Thomasa Woodrowa Wilsona, przekonując go do wsparcia sprawy polskiej. W styczniu 1917 r. przedstawił mu memoriał dotyczący konieczności odbudowy niepodległego państwa polskiego.
Odegrał ogromną rolę w pozyskaniu Polonii amerykańskiej dla stanowiska prokoalicyjnego, które zaowocowało blisko 30 tys. ochotników, którzy z USA dotarli do Armii Polskiej we Francji.
28 sierpnia 1917 r. wszedł w skład Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu, zostając jego przedstawicielem w Stanach Zjednoczonych.
W dużej mierze przyczynił się do tego, że w ogłoszonym 8 stycznia 1918 r. orędziu prezydenta T. W. Wilsona do Kongresu Stanów Zjednoczonych znalazł się punkt dotyczący odbudowy niepodległej Polski.
Istotną rolę odegrał także w przyjęciu 3 czerwca 1918 r. deklaracji, w której Wielka Brytania, Francja i Włochy uznawały powstanie zjednoczonej i wolnej Polski za warunek sprawiedliwego i trwałego pokoju w Europie.
25 grudnia 1918 r. Paderewski przybył do Gdańska na pokładzie brytyjskiego krążownika „Concord”. Następnego dnia przyjechał do Poznania. Jego wizyta wywołała wielką patriotyczną manifestację, przyczyniając się do wybuchu Powstania Wielkopolskiego.
16 stycznia 1919 r. powołany został przez Józefa Piłsudskiego na stanowisko prezesa Rady Ministrów oraz jednocześnie ministra spraw zagranicznych i delegata polskiego na konferencję pokojową w Paryżu. W imieniu Polski 28 czerwca 1919 r. złożył podpis pod Traktatem Wersalskim.
9 grudnia 1919 r. ustąpił z funkcji premiera. W styczniu 1920 r. wyjechał do Szwajcarii. Nadal jednak reprezentował Polskę, będąc m.in. delegatem przy Radzie Ambasadorów i delegatem do Ligi Narodów.