Ścieżki nordic walking do 18 km od Łeby. Pomysły na odrobinę ruchu - weekend 18 - 19 maja

Wspólnie z Traseo przygotowaliśmy 3 trasy nordic walking w odległości do 18 km od Łeby. Sprawdź, czy szlak polecany przez kogoś innego jest dobra również dla Ciebie.

Przed drogą sprawdź pogodę dla Łeby.

W sobotę 25 maja według prognozy pogody ma być 22°C. Prawdopodobieństwo wystąpienia deszczu wynosi 45%.

🌲🌤️ Trasa nordic walking: Źródełko miłości wśród nadmorskich piasków

• Stopień trudności: 2.0
• Dystans: 15,44 km
• Czas trwania marszu: 4 godz. i 59 min.
• Przewyższenia: 42 m
• Suma podejść: 833 m
• Suma zejść: 830 m

Trasę nordic walking mieszkańcom Łeby poleca GR3miasto

Ruchome piaski to piękne miejsce na wypoczynek, ale tylko w wybranych porach dnia, bądź roku, kiedy to ruch turystyczny jest zdecydowanie mniejszy. Na całym Wybrzeżu Słowińskim jest mnóstwo przepięknych i zdecydowanie mniej znanych miejsc niż te w okolicach Łeby. Jednym z nich są okolice Wydmy Lubiatowskiej, znajdującej się ok. 85 km od Trójmiasta. To w tych okolicach także skrywa się źródełko miłości oraz rzeka Bezimienna.

Źródełko miłości wśród nadmorskich piasków:

Ciekawostką przyrodniczą jest skrywające się wśród gór piachu "źródełko miłości". Do miejsca nie prowadzą żadne drogowskazy, nie ma go też na jakiejkolwiek mapie tej okolicy. Przy źródełku znajduje się tablica w postaci serca z zapisaną historią o pewnych nastolatkach, którzy dzięki magicznej wodzie zakochali się w sobie. Niegdyś na słupku wisiał gliniany kubek, który służył przybyszom do napicia się wody ze źródełka. Niestety nie wszyscy potrafią odwiesić go na haczyk. …znaleźliśmy go w pobliskich chaszczach. Dojście do źródełka pokazujemy na mapie, którą znajdziecie w podsumowaniu naszej trasy.

Wydma Lubiatowska i okolice:

Wydma Lubiatowska górująca nad pasmem tutejszych piaskowych wzniesień sięga 35 metrów wysokości i należy do tzw. wydm ruchomych, co oznacza, że co roku w zależności od siły wiatru i panujących warunków atmosferycznych, przesuwa się. Cały obszar tutejszej "pustyni piachu" jest zdecydowanie mniejszy od słynnych wydm Słowińskiego Parku Narodowego, ale przez to też rzadko odwiedzany przez turystów.

Jak się okazuje, szczyt Wydmy Lubiatowskiej ani nie jest najwyższym w okolicy. Na trasie naszej wędrówki mieliśmy okazję pokonać bardziej imponujące wzniesienia, które sięgały nawet 40 m n.p.m.
Wędrując przez tutejsze piaski warto wybierać oznakowane szlaki turystyczne oraz leśne drogi, którymi dotrzeć można w wiele ciekawych miejsc. Zapuszczanie się w bardziej odległe rejony wymaga dobrej oraz orientacji w terenie, gdyż nie zawsze mapa zgodna jest z rzeczywistością.

Uwaga:

Niegdyś tereny te były wielkim wojskowym poligonem… do dziś na ścieżkach i szlakach, a także w okolicach wydm natrafić można na pordzewiały i dobrze wtapiający się w rudawą szatę roślinną - drut kolczasty, zasieki oraz pozostałości po betonowym ogrodzeniu. Wędrując warto więc patrzeć pod nogi!

Trasa wędrówki:

Ułożona przez nas trasa w zdecydowanej przewadze wiodła drogami gruntowymi i leśnymi ścieżkami, które częściowo udostępnione są dla ruchu samochodowego. W nieznacznym stopniu wykorzystaliśmy wiodący tędy, oznakowany kolorem czerwonym pieszy Szlak Bałtycki, a także plażę. Ukształtowanie terenu było na tyle urozmaicone, że niejednokrotnie przystawaliśmy by podziwiać piękne widoki na wydmy, które mijaliśmy raz bliżej, raz dalej… na horyzoncie.

Dojazd i warianty tras:

Chcąc udać się na wędrówkę tak by zobaczyć pasmo Wydm Lubiatowskich, marszrutę można rozpocząć z Lubiatowa lub Białogóry. Niestety poza sezonem letnim obie miejscowości "zabite są dechami". Z jednej strony szkoda, że wszystkie lokalne knajpki są pozamykane, z drugiej - specjalnie nie musimy szukać miejsc parkingowych. Wszędzie panuje cisza i spokój, jesteśmy tylko my i otaczająca nas przyroda
Nawiguj

🌲🌤️ Trasa nordic walking: Wędrówka do pradawnego lasu w Słowińskim Parku Narodowym

• Stopień trudności: 1.0
• Dystans: 12,03 km
• Czas trwania marszu: 4 godz. i 1 min.
• Przewyższenia: 26 461 m
• Suma podejść: 32 495 m
• Suma zejść: 32 500 m

Amatorom nordic walking z Łeby trasę poleca GR3miasto

Przed kilkoma tysiącami lat teren obecnego Słowińskiego Parku Narodowego porastała gęsta puszcza dębowa. Według jednej z hipotez las został strawiony przez potężny pożar, a z czasem jego pozostałości pochłonęło morze i piasek. Słona woda dobrze jednak zakonserwowała to co zostało z dawnego lasu.
Pralas, o którym ostatnio głośno w różnych mediach, to podobno żadna nowość. Miejsce odsłonięcia przez morze pozostałości po istniejącym przed tysiącami lat lasu znane jest tubylcom nie od dziś. Jest ono oznakowane również na wielu mapach, w tym także na tej, którą posługiwaliśmy się podczas naszej wędrówki. Jak podkreślają mieszkańcy nieopodal położonej miejscowości Rowy, po silnych sztormach, morze niekiedy bardziej wypłukuje brzeg odsłaniając potężne konary drzew, a to z kolei wzbudza podziw wśród amatorów wędrówek poruszających się plażą.
Pozostałości po dawnym lesie znajdują się na najmniej uczęszczanym przez turystów odcinku plaży Słowińskiego Parku Narodowego. Dla łatwiejszej orientacji, to obszar Mierzei Gardnieńskiej, która rozdziela Morze Bałtyckie od wielkiego Jeziora Gardno. Najkrótsza droga do pralasu prowadzi pieszym szlakiem turystycznym z śródleśnego parkingu znajdującego się po prawej stronie Jeziora Dołgie Duże. Dla mniej wprawionych w boju proponujemy małą pętlę spacerową o długości: 12 km
Nawiguj

🌲🌤️ Trasa nordic walking: Wędrówka przez Mierzeję Gardnieńską

• Stopień trudności: 1.0
• Dystans: 23,53 km
• Czas trwania marszu: 5 godz. i 60 min.
• Przewyższenia: 46 m
• Suma podejść: 661 m
• Suma zejść: 668 m

Amatorom nordic walking z Łeby trasę poleca GR3miasto

Zauroczeni wędrówkami przez piaszczyste góry wybrzeża, tym razem wyruszyliśmy na spotkanie z madwinami rozciągającymi się między Rowami a Czołpinem. 23,5 kilometrowa trasa pozwoliła zobaczyć najpiękniejsze miejsca, które zwykle są nieosiągalne dla przeciętnego turysty wybierającego się w tamte okolice. Ale dla chcącego, nic trudnego!

Wydmy Słowińskiego Parku Narodowego zna chyba każdy. Wiosną, bądź jesienią przyjeżdżają tu dzieci na wycieczki szkolne, zaś latem ciągną rzesze turystów. W sezonie urlopowym ciężko znaleźć miejsce na lokalnym parkingu, a także intymny kadr bez lemingów w tle. Kiedy więc wybrać się na wydmy? Najlepiej wtedy, kiedy jest szaro, buro i ponuro, oczywiście tylko z pozoru, gdyż obszar ten piękny jest o każdej porze roku. Poza głównym sezonem turystycznym, nawet na głównych szlakach wędrownych nie spotkamy tu żywej duszy.

Dojazd i powrót z trasy:

Chcąc zrealizować podobną trasę do naszej, należy dobrze się do tego przygotować i to nie tylko kondycyjnie. W okresie od października do końca kwietnia, w weekendy nie ma co liczyć na transport zbiorowy typu PKP czy PKS. Zaś udając się własnym samochodem, ograniczeni jesteśmy do zrobienia trasy w postaci pętli.

Nam w realizacji trasy pomogło Biuro Turystyczne Paweł.

Nasza trasa skupiła się na krajobrazie:

Nasza trasa skupia się na walorach przyrodniczych. Na dobry początek przemierzamy bujne i wiecznie zielone lasy Mierzei Gardnieńskiej, która rozciąga się między brzegiem morza, a Jeziorem Gardno – stąd też jej nazwa. Po drodze znajdują się liczne miejsca odpoczynku, a wśród nich drewniany pomost umożliwiający zapoznanie się z ogromnym akwenem. Z platformy rozciągają się przepiękne widoki na taflę jeziora i ledwo widoczny na horyzoncie przeciwległy brzeg jeziora. Spoglądając w lewo, dojrzeć można zarysy osady Smołdzino oraz górującej nad miejscowością Górą Rowokół. Na szczycie tzw. Świętej Góry Słowińców znajduje się wieża widokowa, z której rozpościerają się przecudne panoramy – sprawdziliśmy to zeszłego lata, będąc tu na wycieczce rowerowej.

Trasa naszej marszruty w dużej mierze opiera się o wyznakowany kolorem czerwonym, pieszy Szlak Północny. Trzymając się jego oznakowań, po pewnym czasie dochodzimy do objętego ochroną Jeziora Dołgie Małe. Ten maleńki akwen skrywa się w leśnej gęstwinie odkrywając przed odwiedzającym kolejne skarby tego obszaru. Chcąc odetchnąć trochę, warto skorzystać z uroków tego miejsca, spocząć na ławce drewnianego pomostu, bądź pod zadaszoną wiatą. Po krótkim odpoczynku ruszamy dalej. Żegnamy się ze szlakiem czerwonym, by chwilę dalej obrać kierunek łącznikowego szlaku zielonego, który doprowadzi nas nad Morze Bałtyckie.

Przez kolejne kilometry towarzyszy nam zmrożony brzeg morza, resztki śniegu oraz porywisty wiatr który wygładza nasze twarze niczym na relaksacyjnym zabiegu. Najbardziej urokliwym miejscem na tym odcinku jest pozostałość po prastarej puszczy dębowej przed 5 tys. lat.
To co po niej pozostało to ogromne pnie, które w zależności od wysokości wody i naniesionego na brzeg piachu są bardziej odsłonięte, bądź mniej. Tym razem widok nie był tak imponujący, jak w zeszłym roku, niemniej nadal wzbudzał w nas zainteresowanie. Według jednej z hipotez las został strawiony przez potężny pożar, a z czasem jego pozostałości pochłonęło morze i piasek. Słona woda dobrze jednak zakonserwowała to co zostało z dawnej puszczy, dzięki czemu przy większych sztormach morze niekiedy odsłania potężne pnie drzew. Pralas, o którym ostatnio głośno w różnych mediach, to podobno żadna nowość. Miejsce odsłonięcia przez morze pozostałości po istniejącym przed tysiącami lat lasu znane jest tubylcom nie od dziś. Jest ono oznakowane również na wielu mapach, w tym także na tej, którą posługiwaliśmy się podczas naszej wycieczki.

Plaża, jak plaża, niby taka sama jak wszędzie, a jednak jest w niej coś, czego nie znajdziemy np.: w Trójmieście. Ciekawostką są ku płaskie kamienie, pod którymi świszczący wiatr uformował różnorodne kształty. Wędrując wzdłuż brzegu Mierzei Gardnieńskiej plaża jest bardzo szeroka.

Ostatnim etapem naszej wędrówki jest rozległa Wydma Czołpińska, która składa się z ciekawie porośniętych pasm mniejszych, piaszczystych wzniesień i garbów, sięgających maksymalnie 40 m wysokości. Miejscami przyjmują one szaro brunatne kolory, co świadczy, że pochodzą one z różnych okresów. Na odcinku od morza do parkingu nieopodal osady latarników ponownie wędrujemy wyznakowanym kolorem czerwonym, pieszym Szlakiem Północnym.
Nawiguj

Traseo.pl to portal oraz darmowa aplikacja mobilna na urządzenia z systemami android lub iOS. Znajdziesz tu ponad 200 000 tras! Możesz nagrywać własne ślady podczas wycieczek lub podążać trasami pozostałych użytkowników. Szukaj inspiracji wycieczkowych.

Rób zdjęcia, dodawaj opisy, a później wyślij zapisaną trasę na Traseo.pl. Będziesz mieć możliwość dodatkowej edycji danej trasy. Możesz również podzielić się nią z innymi użytkownikami Traseo lub zachować jako prywatną tylko dla siebie. Sprawdź wszystkie możliwości Traseo, zainstaluj aplikację i ruszaj na szlak!

Lubisz spacery ale nie lubisz przepłacać za artykuły do trekkingu? Sprawdź kody rabatowe EMPIK oraz promocje i zniżki w innych sklepach online!

Nordic walking staje się coraz bardziej pupularny. Ale na czym polega ten sposób aktywności? Nordic walking to prosty trening z wykorzystaniem specjalnych kijków. Chociaż brzmi banalnie, ten trening wymaga odpowiedniej techniki, by był skuteczny. Jeśli trening jest wykonywany poprawnie, może przynieść naprawdę zadowalające efekty. To ciekawy sposób na spędzanie wolnego czasu, szczególnie jeśli lubisz spacerować. Marsz z kijkami przyniesie więcej efektów, niż zwykły spacer. Nordic walking może pomóc w zrzucenie zbędnych kilogramów.

Ważne by do nordic walking wybrać dedykowane do tej aktywności kijki, ponieważ różnią się one od zwykłych trekkingowych kijków. Różnią się budową, rękojeścią oraz obecnością pasków. Możemy wybrać kijki:

• z włókna szklanego
• aluminiowe
• z włókien węglowych

Warto zapoznać się z różnymi rodzajami i dopasować coś odpowiedniego dla siebie. Trzeba pamiętać również o tym, by dopasować kijki do swojego wzrostu. Jeśli stoimy wyprostowani i trzymamy kijek w dłoni to pomiędzy przedramieniem i ramieniem powinien utworzyć się kąt prosty. Możemy również zdecydować się na kijki z regulowaną długością.

Ogromną zaletą tego sportu jest to, że może go uprawiać niemal każdy. Jest to bezpieczny rodzaj aktywności, a dodatkowo marsz z kijkami odciąża stawy kolanowe, biodrowe oraz stóp. Jest to więc bardzo dobry wybór dla osób starszych. Gdyż wystąpienie kontuzji jest bardzo rzadkie, oczywiście przy zachowaniu odpowiedniej techniki.